دُرسا دُردونه مامان و بابا

عشق کوچولوی مامان سلام... وقتی بعد از یک ماه میام تا از کارهات و پیشرفت هات بنویسم اصلا نمی دونم از کجا باید شروع کنم و چی باید بنویسم راستش انقدر تو این یکماه تغییر کردی که انگار یکسال گذشته و مطالب تو ذهنم خیلی خیلی زیاده و به راحتی نمی تونم دسته بندیشون کنم الان که وبلاگت را نگاه کردم دیدم هی واااای من چقدر عقبم و چقدر عکس و نوشته هست که باید بنویسم آخه هروقت کاری می کنی تو ذهنم میاد این و چطوری تو وبلاگت بنویسم و فکر می کردم همه را نوشتم نگو همه تو خواب و خیالم بوده حالا مجبورم یکی یکی عکسها را بذارم و خاطراتی که ازشون یادم مونده را بنویسم ببخش دخترکم یه شب ساعت چهار بیدار شدی و رفتی بالای مبل بالشتهای مبل را پرت کردی ...